Baba olmak istiyorum

Maslow'un ihtiyaçlar piramidi teorisini ilk duyduğum günden beri destekliyorum. En tabanda yatan fizyolojik ihtiyaç başta olmak üzere tüm ihtiyaçlarımızın, ölüm korkusunun ruhumuzda bıraktığı tahribattan doğduğunu da ısrarla savunuyorum.

Kendini gerçekleştirmiş insan artık ölümden, yarım kalmaktan korkmayan kişidir. Dolayısıyla daha mutludur. Sizi kendini gerçekleştirmiş biriyle tanıştırayım.


 
Angèle Joséphine Van Laeken, 3 Aralık 1995 tarihinde doğan Belçikalı şarkıcı, söz yazarı ve yapımcıdır.

İlk albümü, elmas disk sertifikasına sahip Brol, 18 Ekim 2018 tarihinde piyasaya çıktı ve 11 ay içinde 500.000'den fazla satarak 2019 yılında Fransa'da albüm satış rekoru kırdı.
(Vikipedi)




Bu güzel kızın kendini gerçekleştirdiğine inanmamı, satış rekorları kıran albümler yaratması sağlamadı. Kendisi uzun zamandır takip ettiğim bir sanatçı da değil. Bu sıralar çalışırken arkada böyle müzikler çalmasını seviyorum. Çala çala Angèle ile karşılaşmış oldum. Tüm hayatı hakkında fikir sahibi eden bir klibinden çok etkilendim.



Flou klibi bence çok özel. Angèle'nin çocukluğuna kadar gidiyoruz; annesiyle, abisiyle, müzikle ilgisinin ne denli güçlü ve köklü olduğunu görüyoruz.

Çocuklar onları kanalize etmezsek bir boka yaramayan bir hayata sahip olurlar, ama küçük dokunuşlarla dünyayı daha yaşanılabilir bir yere dönüştüren çocuklar inşa edebiliriz. Bu inancımın da etkisiyle Angèle'nin başarısını ondan çok ailesine mâl ettim. Angèle çok güzel bir kadın, çok güzel bir sanatçı, eserlerinde ve kliplerinde Anti-Sexistlik gibi ulvi meselelere değiniyor evet ama tüm bu başarılar, temelinde onu bu şekilde yetiştiren ailesine ait gibi geliyor bana. Elalem ne der diye korkmayıp çocuğunu müzikle, özgür düşünceyle yoğuran ailesinin başarısı Angèle'nin başarısından büyük.

Angèle'nin (ve dolayısıyla ailesinin) kendini gerçekleştirdiğine ikna olmak için tüm klibi baştan sonra izledikten sonra 2. dakika 34. saniyedeki izleyicilerinin karşısında çılgınlar gibi tepindiği anı tekrar izlemenizi rica ediyorum. O kadar mutlu ki, dünyanın en ağır, en yorucu şeyini sırtına yüklesek bile gıkı çıkmaz gibi bir enerji veriyor.

Komplekslerinden arındığı, çevresindeki herkese, bilhassa çalışma arkadaşlarına çok iyi davrandığı, onları samimiyetle kucakladığı izlenimi yarattı. Bir kısa film yönetmeni olarak rahatça söyleyebilirim ki bu klip muazzam bir eser. Böyle bir klip sadece para motivasyonuyla ortaya çıkmaz. Klip yönetmeninden kurgucusuna kadar herkes Angèle'yi seviyor olsa gerek. Klibin muazzamlığının altındaki motivasyon buradan geliyor.

Hülasa, bu denli mutlu ve çevresindekilere mutluluk aşılayan bir çocuğum olacaksa baba olmaya varım. Ama böyle bir çocuk yetiştirecek bir coğrafyada yaşamıyoruz. Ortadoğu'da kaynağı belirsiz, nedensiz hüzünlü, kaprisli, kompleksli, ne istediğini bilmeyen çocuklar yetiştirilir. Coğrafyamızın fabrika ayarlarında bunlar vardır.