Gömleğimin yakasını düzelterek ayağa kalktım, monitörün güç düğmesine bastım ve
- "Gidiyorum Suat" dedim. "Gelirim birazdan"
Acırcasına baktı Suat.
Yürüdüm etrafımdaki kırpıla kırpıla ihtiyarlamış ağaçla ot arasındaki bitkilere bakınarak, çıktım dışarı. Denizi seyreden bir belediye bankına kuruldum. Yapmam gereken bir yığın iş vardı. Unutmuştum işleri, unutmaya çalışıyordum. Hayatın anlamı bu olamaz. Sadece çalışmak değildir hayat, görüş alanımda soluklanmadan yürüyen onlarca insan sırf daha çok kazanabilmek için ara veriyordu yaşamaya. Daha çok yaşayabilmek için yaşamaktan vazgeçmek ne kadar mantıksız.
Biri yaklaşıyor,
+ "ateşiniz var mı?" dedi.
elimi alnıma götürüp, "yok gayet iyiyim" demek isterdim ama sigarasını yakmak istiyordu hanımefendi. Azıcık duraksayıp yüzüne baktım, sanki bir şey hatırlatmaya çalışıyordu.
- "hayır yok" dedim.
+ "peki" dedi. ayrıldı yanımdan.
Kadınlara çok düşkünüm galiba. Her erkeğin zaafı vardır kadına ama bendeki fazla. Edip Cansever'in "Patron masaya gelir" eserindeki gibi "kadın dendi mi sanki vişneli bir dondurmayı durmaksızın yalarım."
Zira ateşimi soran kadını gözden kaybedene kadar süzdüm. Kötü bir niyetim yok, yüzü çok güzeldi kadının. Dönerde tekrar bakar diye bakındım kaldım.
Sessizken daha çok düşünüyor insan.
Bir an düşünmeye durdumda, ne işi var adı Nur olan nur yüzlü bir güzelin aklımda? Liseden kalan hatıralar bırakmıyor yakamı.
Ateşim var mı benim?
ya da ateşim mi var benim?
var sanırım. Ateşim var.
Çıkarken dışarı Suat'a;
- "Gelirim birazdan" demiştim.
"Birazdan" geçti galiba.
+ "Olum napıyorsun burda?" dedi Suat abi.
- "Hiç be Suat abi, deniz çok güzel." dedim.
+ "Olum denizi izleyecek vaktimiz mi var. işleri halledelim sonra izlersin." dedi.
- "işler bitmez Suat" dedim. Suat diye hitap etmezdim bu adama. Çıkarken iş yerinden, acıyan bakışını tekrar takınarak iç çekti;
+ "Ne yapacağız olum senle?" dedi.
- "Yenilenmek lazım Suat!" dedim öfkeyle.
+ "Ben senin patronunum evlat." dedi. "Kalk hadi gidiyoruz."
- "Hava soğuk, gidelim." dedim.
Sükuneti boz
Yorum yap