Leyla ile Mecnun

Leyla ile Mecnun TRT1'de yayınlanan komedi seri. Dizi demiyorum çünkü böyle muhteşem bir yapımı yerli dizi adı altında tanımlamak hakkaten hakaret olur.

Çok derli toplu bir yazı olmayacak ama kendimce Leyla ile Mecnun yapımı hakkında birkaç bir şey yazacağım, bu yazı bol spoiller içerebilir uyarmadı demeyin.

Dizide alkol, sigara gibi bağımlılık yaratan bir şeye henüz rastlamadım. Senarist bu gibi maddelerin yerini meyvelerle ve sakızla dolduruyor.

Karekterler şarap yerine üzüm, viski yerine can eriği tüketerek kafayı buluyor. Bu detay bana da meyve sebzeler arasında alternatif alkol etkisi aratmaya başladı. Limon+ekşi erik+tuz karışımı denemeye değer.

Bu aykırı dizinin karekterleri çok renkli.(Çok mu renkli piii bunu ben mi söyledim?) Son zamanlarda karekterler arasında ismail abi öne çıkıyormuş gibi, ama o öyle değil. Dizinin tüm karekterleri kahkahalara boğulmamıza sebep. Benim favorim Erdal bakkal.

Özellikle Lunaparktaki "honki ponki torino" sözüne gülerken koltuktan düşüyordum. Öte yandan hemen her erkek izleyici gibi Mecnun'da bir parça kendimi buluyorum. Leyla'yı ikna edebilmek için yaptıkları, etraftan gelen tavsiyeleri değerlendirme biçemi falan hemen hemen ben.

Lunapark bölümündeki "ben ineem ya" repliğide kafama yer etti.

Lunapark bölümünden bu kadar söz ettik, sosyal medyaya damgasını vuran ismail abinin terkedilme sahnesi, senaristi bir kez daha haddim olmayarak takdir etmeme sebep oldu. Gül gül öldürten bir karekterle seyircinin içini sızlatmayı başarmak kolay iş değildir herhalde.

ismail abi'nin "bu acı geçiyo mu?" derken ki hali çok doğaldı. ismail abi terkedilince biz de terkedilmiş sayıldık.

Ayrıca Renkler herkes içindir kampanyasına selam ederek bir kez daha "helal olsun" dememe sebep olmuştur bu yapım.

Daha yazacak çok şey var ama hepsini yazacak kadar vaktim yok. Her bölüm için sayfalarca yazı hazırlayabileceğim kadar çok argüman saklı bu yapımda.

Bu yapım kesinlikle yerli diziler gibi değil.

Ben Avrupa Yakası bittiğinden beri TV karşısına geçmiyordum.

Hem bu yapım gündelik konuşma dağırcığıma bir çok söz kattı.

"Huoop!"

"Nasııııl?"

"Olaylar olaylar"

"Ben öyle bir insan mıyım?"

gibi.

Burak AKSAK'a ve tüm kadroya/ekibe tekrar tekrar helal olsun. Bu yapım hiç bozulmasın.