Yaklaşık 2 yıldır hayatım saçma sapan bir yere gidiyor. 2009'dan bu yana Twitter kullanıyorum 2009 yıllarındaki girdilerime baktımda kolay mutlu olan, az üzülen ve gerektiğinde gerekeni yapmaktan korkmayan olağan bir insanmışım.
Yakın geçmişimde(yaklaşık 2 yıl önce) o kadını bulduğumu sandım. O kadın idealimdeki(ütopya) hayatın temel taşıydı. Ve kaybetmemem gereken tek beşeri varlıktı. Kaybetmemek adına çok efor sarfettim, her girişimim kazanma ihtimalinden biraz daha uzaklaştırdı.
Sonra kahroldum. Nasıl olurda gün gün kaybedişime gözyumardım.
Ve bugün o kadın yüzünden son kez başarısız oldum.
Deneme sınavında. Kafamdan çıkmayan o güzel kadının aslında hiç varolmadığını, varsa dahi ölmesi gerektiğini anladım.
Allah bu kadar büyük bir hata yapamaz. Hayal bile olamayacak kadar kusursuz bir kadını dünyaya getiremez. Bunun aksini düşünmemi de engeller. Bunu şimdi anladım.
Sükuneti boz
Yorum yap