Ne varsa çocuklukta yav :) Çocukluğa özlem duyacak kadar ihtiyarladım mı bilmiyorumda banknotes.com/tr.htm'de gezinirken hatıralar sardı dört bir yanımı..
Çocukken para elde etmek çok eğlenceliydi. Şimdi öyle değil. Paran varsa sorumluluğun var. Hatta öyle ki: can güvenliğin bile garanti değil.
Tehlike çanlarına dönsün istemiyorum bu yazı. Tekrar çocukluğa inelim :) Çocukken elime geçen 250.000 TL parayla 1 dakikalığına zengin olurdum. Çünkü zenginlikten büyük beklentiler yoktu; Her renkten manken, her renkten araç düşlemiyor insan çocukken.. Bir dakikalık gofret muhabbeti bile bir bakıma zenginlik. Belki Anne'den zor-bela koparılmış bir para sonuçta :) Bir dakika tadını çıkarmak gerek bakkalda.
5 tane şeker alabiliyordum 250.000 liraya.. Bir dakikalığına zenginliği paylaşırdık küçük(yaş itibarıyla) adamlarla. Büyük sorumluluklar yüklemezdi para.. Büyük işler kurmak için değildi çünkü: Bakkala uzatmak yetiyordu zengin olmak için.
Sermaye yok kazanç var: şeker ya da gofret.
Ne paraydı her şey nede her şeydi para..
Çocuklar, şeker - gofret alabilsin diye üretiliyordu.
Yoktu ölen, uğruna.
düşününce kendi kedime keşke hiç büyümeseydim diyorum haklsın kardeşim
YanıtlaSil